اوست نشسته در نظر
اوست گرفته شهر دل
واوست که تن را سبک می کند
ودل را مطمئن
وروح را پران
وجان را آرام...
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
skip to main |
skip to sidebar
من...
میزبانی دُرفشانان
دُر افشانان
- یادداشت هایی برای خودم
- یادداشت های یک گلابی دیوانه
- یادداشت های یک دختر ترشیده
- گیوه های مکاشفه
- گاو خونی
- کافه ناصری
- کافه سایبر
- والیوم های نشُسته
- هانی پیکس
- نیک نوشت
- نیک آهنگ کوثر
- میلاد تهرانی
- مکتوب
- من و تنهایی
- لکه هایی از بارانک
- فرزندم رجب
- عصیان
- صید قزل آلا در اینترنت
- شاپرک
- سرک
- روزنوشت های آخرین رییس جمهور
- رهگذر
- رنگ های رفته دنیا
- رسم روزگار
- دست نوشته های یک مانی
- دست نوشته های روشن و تاریک من
- دات
- خبر به دور ترین نقطه جهان برسد...
- حکایت یک روز زندگی
- بر ساحل سلامت
- باران!
- اگر پاسبانی که در تاریکی سوت میکشد، پسر ِ من بود
- اپیوم
- انگار
- اسپایدرمرد
- از زندگی
- اردیبهشت ماه
- ابراهیم رها
- آدم ساده
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر